O Szkole

Pierwsze wzmianki o istnieniu szkoły datowane są na rok1603. Była to szkoła parafialna, o czym świadczy dokumentacja z wizytacji biskupiej, gdzie napisano : „Rektorem szkoły jest Jan z Zakroczymia, kantorem Marcin z Kamiony.” W dokumentach parafialnych istnieje również wpis : „…dom szkolny wymaga naprawy.” Szkoła ta funkcjonowała również w roku 1660. 

W roku 1818 Kołbiel weszła w skład archidiecezji warszawskiej, dekanat siennicki. Dokumentacja kościelna potwierdza istnienie szkoły początkowej, o czym wzmiankuje się w roku 1827 w „Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich” z roku 1885. 

Pod koniec XIX wieku wieś Kołbiel liczyła 50 domów i 800 mieszkańców, w większości była to ludność żydowska. Właścicielem dóbr kobielskich w latach 1866 – 1878 był Józef hr. Zamoyski, brat Tomasza, XIV ordynata na Zamościu. W tym czasie dzieci robotników folwarcznych uczęszczały do szkoły powszechnej w Kołbieli. 

Józef Zamoyski dbając o wykształcenie młodzieży założył trzyletnią szkołę zawodową o profilu handlowo-rolniczym dla synów ubogiej szlachty, przygotowujących się do podjęcia trudów gospodarowania w swoich majątkach. Szkoła ta funkcjonowała do roku 1925.

W 1905 roku na terenie Królestwa Polskiego powstała organizacja „Polska Macierz Szkolna”, której celem było zakładanie szkół z językiem polskim. W dniu 22.08.1906 roku w Kołbieli powołano Koło Macierzy Szkolnej, którego przewodniczącym został J. Gorczycki. Liczyło ono 90 członków. 

Przed odzyskaniem niepodległości, w 1916 roku na terenie gminy istniała jedna szkoła powszechno-publiczna, w której uczyło się 55 uczniów, zatrudniony był 1 nauczyciel. Szkól prywatnych było 5 i uczęszczało do nich 198 uczniów, w tym 40 dzieci żydowskich. Zatrudniano 5 nauczycieli.

Szybki rozwój szkoły nastąpił po 1918 roku. Była to Siedmioklasowa Publiczna Szkoła Powszechna. W okresie międzywojennym nie posiadała stałego lokalu, a zajęcia odbywały się w domach prywatnych m.in.: u Zamoyskich, Bąków, Smolaków i Abramowskich. Do szkoły uczęszczało ponad 500 uczniów, w tym dzieci żydowskie i cygańskie. Zatrudnionych było ok. 10 nauczycieli. Do nauczanych przedmiotów należały : arytmetyka, język polski, geografia, przyroda, zajęcia praktyczne, rysunki, historia, śpiew, gimnastyka, ćwiczenia cielesne, religia rzymskokatolicka i religia mojżeszowa. 

W latach 1922-1928 w Kołbieli powstało ognisko Związku Nauczycielstwa Polskiego, które w 1925 liczyło 12 członków. Wśród działaczy byli Feliks Fijałkowski i Franciszek Czyż. 

Dokumentacja z lat trzydziestych potwierdza, iż uczniowie w każdym roku szkolnym musieli zapisywać się do nowej klasy. Zapisy przeprowadzano w maju. W tym okresie zradiofonizowano szkołę. Klasy młodsze słuchały audycji we wtorki, a starsze w piątki. Na terenie placówki działały następujące organizacje : 

• Samorząd Szkolny prowadzony we wszystkich klasach, który zajmował się utrzymaniem porządku i czystości w salach, higieną uczniów, pomocą w czasie dyżurów nauczycieli;
• Koło Szkolne Ligi Obrony Przeciwpowietrznej i Przeciwgazowej oraz Liga Morska i Kolonialna, w ramach, których odbywały się odczyty referatów, konstruowanie modeli samolotów;
• Szkolna Kasa Oszczędności;
• Spółdzielnia Uczniowska;
• Drużyna Harcerska im. księcia Józefa Poniatowskiego utworzona 29.12.1935, a zarejestrowana w 1937 roku pod nazwą „ Mazowiecka Drużyna Harcerska im. ks. Józefa Poniatowskiego”;
• Szkolne Koło Młodzieży Polskiego Czerwonego Krzyża ( od 1938 roku);
• Koło Uczestników Popierania Budowy Publicznej Szkoły Powszechnej, które organizowało zbiórki pieniężne na budowę szkoły ( sprzedaż żetonów, nalepek, chorągiewek, zbierano też składki w wysokości 5 groszy od ucznia).

     W okresie międzywojennym kładziono duży nacisk na czytelnictwo wśród dzieci. Szkoła prenumerowała takie czasopisma jak : „Płomyk”, „Mały Płomyczek”, „Młody Zawodowiec”, „Młody Spółdzielca”, „Na Tropie”, „Młody Obywatel”. Drużyna harcerska posiadała własna bibliotekę liczącą 35 książek. 

 W celach wychowawczych organizowano obchody i uroczystości szkolne np.: Dzień Imienin Prezydenta Ignacego Mościckiego i Marszałka Józefa Piłsudskiego, Święto Niepodległości, Dzień Oszczędności, Święto Pieśni i Sportu, Tydzień Szkoły Powszechnej, w czasie, którego zbierano fundusze na budowę szkoły. Akademie szkolne odbywały się w Domu Ludowym i remizie strażackiej z udziałem miejscowej społeczności. Nauczyciele organizowali wycieczki m.in. nad morze, w Góry Świętokrzyskie, do Warszawy. Drużyna harcerska wyjeżdżała na obozy, w czasie, których wykorzystywała ekwipunek turystyczny w postaci 16 plecaków, 22 menażek i trąbki sygnałowej. Młodzież szkolna opiekowała się mogiłą żołnierzy poległych w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku. Harcerze zaciągali wartę przy grobie. 

Głównym problemem szkoły w latach trzydziestych było „przeludnienie” klas, w związku, z czym wprowadzono naukę na dwie zmiany ( w roku szk. 1936/37 klasa VI liczyła 59 uczniów, a w całej szkole było 12 oddziałów). Dzieci z trudnościami w nauce były kierowane przez Radę Pedagogiczną do szkół specjalnych. Szkoła uwzględniała zasadę wykluczającą stosowanie kar cielesno-fizycznych. 

Przed wojną w skład kadry nauczycielskiej wchodzili : kierownik Feliks Fijałkowski, Helena Mondalska, Józefa Fijałkowska, Janina Rżysko, Leokadia Dudówna, Marian Kasprzycki, Józef Duszczyk, Władysław Peńsko, Stanisław Sadowski, ks. Kazimierz Peciak, Maria Zawada, Helena Kowalczyk, ks. proboszcz  Konstanty Kostrzewski, Żyd Lichtblum, Stanisława Wiszniewska, Franciszek Obuchowicz, ks. Palasik, Marian Ślusarczyk, ks. Jan Sędziak, p. Lubelski.

Z inicjatywy kierownika szkoły Feliksa Fijałkowskiego oraz kilku obywateli wsi wzniesiono nowy budynek szkolny, który oddano do użytku w styczniu 1939 roku. Dzieci rozpoczęły naukę na parterze i I piętrze, II piętro było niewykończone. Wybuch II wojny światowej 1939-1945 spowodował przerwanie zajęć szkolnych. 

W dniu 23.11.1939 roku władze niemieckie zezwoliły na funkcjonowanie szkoły. W pierwszym dniu nauki zgłosiło się 60 dzieci, a w dniu 12.12.1939 roku uczęszczało już 395 uczniów. Szkoła była siedmioklasowa z 8 oddziałami. Zajęcia odbywały się tylko na parterze, pozostała część budynku była zajęta przez wojska niemieckie. 

W czasie wojny bywały okresy, że klasy uczyły się po 2 godziny dziennie. Bardzo często zajęcia odbywały się bez podręczników i pomocy naukowych np. liczydeł. Wszystkie roczniki pobierały „naukę skróconą”. 

W skład Rady Pedagogicznej wchodzili : kierownik Feliks Fijałkowski, Józef Duszczyk, Tadeusz Drecki, Józefa Fijałkowska, Helena Kowalczyk, Maria Kuźniarska, Leokadia Lewandowska, Helena Mondalska, Sabina Wrońska, Władysław Wroński, Maria Zawada.

Od 6.01.1940 roku władze niemieckie nakazały usunąć z programu nauczania historię Polski, geografię i nauki o Polsce. Wprowadziły język niemiecki jako obowiązkowy od klasy III po 4 godziny w tygodniu ( obowiązek nauki języka niemieckiego zniesiono 12.05.1940 roku). Z biblioteki usunięto książki o tematyce polskiej. Zostały one przechowane w domach prywatnych i używane na lekcjach tajnego nauczania.

W czasie okupacji w latach 1943-1944 na II piętrze szkoły kwaterowali Niemcy, a na I piętrze odbywało się tajne nauczanie na szczeblu podstawowym. W Kołbieli prowadzone było również tajne nauczanie na szczeblu gimnazjalnym. W latach 1942-1943 były dwie klasy liczące razem 30 osób. Zajęcia prowadzili tutejsi nauczyciele Józef Duszczyk, Janina Kalinowska, Władysław Koronkiewicz – dyrektor gimnazjum w Kołbieli. Jedną z uczennic była pani Barbara Mondalska, zasłużona nauczycielka Szkoły Podstawowej w Kołbieli.

W lipcu 1944 roku Niemcy aresztowali kierownika szkoły Feliksa Fijałkowskiego, nauczycieli Józefa Duszczyka i Tadeusza Dreckiego oraz 30 mieszkańców Kołbieli, których wywieziono na Pawiak. Był to odwet za zlikwidowanie przez Armię Krajową starosty garwolińskiego Karla Ludwika Freudenthala. W dniu 30.07.1944 roku więźniowie zostali załadowani do wagonów. W drodze do obozu zmarli Feliks Fijałkowski, Józef Duszczyk i 14 mieszkańców Kołbieli. Zostali pochowani w Skierniewicach. Ocalał Tadeusz Drecki, który po powrocie opowiedział o losie aresztowanych.

Przed wyzwoleniem Kołbieli wycofujące się wojska niemieckie spaliły budynek szkoły. Organizacją nowego roku szkolnego 1944/1945 zajęła się Józefa Fijałkowska, żona nieżyjącego kierownika Feliksa Fijałkowskiego. W dniu 15.10.1944 roku kierownikiem szkoły został Aleksander Zawada, były dyrektor szkoły w Woli Sufczyńskiej. Pracę w szkole podjęli: Maria Zawada, Józefa Fijałkowska, Leokadia Lewandowska, Helena Mondalska, Helena Kowalczyk, Zofia Domańska, Maria Dzięciołowska.

Od 10.11.1944 roku siedzibą szkoły stał się pałac Zamoyskich w Starej Wsi. Budynek był zniszczony, bez szyb, ławek szkolnych ( było tylko 68 ławek). Posiadał 7 sal lekcyjnych, pokój nauczycielski, kancelarię, mieszkanie dla kierownika szkoły i woźnego oraz 2 pokoje dla organizacji uczniowskich. Często brakowało opału, w związku, z czym zawieszano zajęcia szkolne. Z pomocą Zarządu Gminnego, Spółdzielni „Rozwój”, Spółdzielni Samopomocy Chłopskiej w Kołbieli, miejscowej społeczności, młodzieży szkolnej i nauczycieli budynek szkolny został doprowadzony do stanu użyteczności. 

W roku szkolnym 1945/1946 uczęszczało do szkoły 529 uczniów, uczących się w 15 oddziałach. Pracowało 14 nauczycieli. Wśród organizacji uczniowskich działały: Drużyna Harcerska męska i żeńska, PCK, Spółdzielnia Uczniowska, Samorząd Szkolny z sekcjami: historyczno-literacką, biblioteczną, redakcyjną i kroniki szkolnej, porządkowo-dekoracyjną i ogrodniczą. Do najważniejszych imprez w szkole należało Święto Szkoły Polskiej w dniu zakończenia roku szkolnego. Odbywały się wtedy występy artystyczne wszystkich klas oraz występy uczniów z sąsiednich szkół m.in. z Sufczyna i Kątów. W maju obchodzono Święto Oświaty, w czasie którego kwestowano na rzecz odbudowy szkoły. 

Uczniowie wpłacali wpisowe w kwocie 50 złotych, które to pieniądze przeznaczano na zakup mebli, pomocy naukowych, narzędzi do „robót ręcznych” i przyrządów do gimnastyki. Dzieci korzystały z dożywiania finansowanego przez Inspektorat Oświaty ( 96 uczniów ). 

W skład kadry nauczycielskiej wchodzili : kierownik szkoły Aleksander Zawada, Maria Zawada, Józefa Fijałkowska, Józef Paszkowski, Helena Mondalska, Helena Kowalczyk, Leokadia Lewandowska, Aleksandra i Lidia Psykówny, Bronisława Podrucka, Bronisław Krasiński, Mieczysław Czyżkowski, Janina Sędkówna, Irena Paszkowska, Cecylia Ludwiniak, Tadeusz Kuryłek i ks. Józef Urcus.

Już w 1945 roku Gminna Rada Narodowa rozpoczęła odbudowę spalonego budynku szkoły. W kwietniu 1946 roku udało się pozyskać subwencję – środki pieniężne na odbudowę szkoły. Miejscowa Spółdzielnia Samopomoc Chłopska wyasygnowała 100 tysięcy złotych na oświatę. Wspomagała pracę szkoły oddając do dyspozycji samochód oraz finansując wycieczki szkolne do Warszawy.

W dniu 21.12.1946 roku NKWD i UB aresztowały Tadeusza Kuryłka ps. „Śmiały”, byłego żołnierza AK i nauczyciela szkoły w Kołbieli, który został zamordowany w Mińsku Mazowieckim. Miejsce pochówku jest nieznane do dnia dzisiejszego.

W roku szkolnym 1947/1948 było 16 oddziałów, w których uczyło się 576 dzieci. Została utworzona klasa ósma. Po przebudowie dwóch baraków uzyskano dwie izby lekcyjne, istniała już sala gimnastyczna i sala „robót ręcznych”. We wrześniu uczniowie klas starszych wzięli udział w pracach nad odgruzowywaniem Warszawy. Społeczność szkolna i nauczyciele ofiarowali na odbudowę Stolicy 6803 złote. W dniu 15.11.1947 roku odbyła się konferencja rejonowa nauczycielstwa gmin Glinianka i Kołbiel. Uczniowie urządzili choinkę dla żołnierzy kwaterujących w Starej Wsi. Na zakończenie roku szkolnego po raz pierwszy najlepsi uczniowie z klas siódmych i ósmych otrzymali nagrody książkowe.

Od września 1948 roku kierownikiem kołbielskiej szkoły został Józef Paszkowski. Nadal trwały prace remontowo-budowlane w placówce szkolnej, a uczniowie przeprowadzali kwesty uliczne na ten cel. Prawie wszystkie dzieci posiadały już podręczniki szkolne. W dniu 17.10.1948 roku uczniowie wzięli udział w otwarciu drogi Warszawa – Lublin. Od 3.11.1948 roku w szkole odbywały się kursy dla analfabetów i działała wieczorowa szkoła dla dorosłych. Nauczyciele angażowali się również w pomoc społeczną. Pani Maria Zawadowa opiekowała się sierotami na terenie Kołbieli do 1949 roku, a następnie pani Irena Paszkowska utworzyła na terenie szkoły sekcję opieki nad matką i dzieckiem. 

W latach 1948/1949 władze wprowadziły w placówkach szkolnych wychowanie w duchu socjalistycznym. Rady Pedagogiczne rozpoczynały się referatami politycznymi, usunięto nabożeństwa z uroczystości szkolnych, na akademie zapraszano przedstawicieli partii, Gminnej Rady Narodowej, organizacji społecznych. 

W końcu maja 1950 roku Komitet Rodzicielski przyczynił się do zradiofonizowania placówki. Przeprowadził przewód doprowadzający prąd elektryczny z młyna w Starej Wsi do budynku szkolnego. W dniu 19.06.1950 roku 134 uczniów i personel nauczycielski wyjechało na wycieczkę do Warszawy w celu zwiedzania Trasy W-Z oraz zapoznania młodzieży z odbudową Stolicy. W okresie wakacji w szkole zorganizowano półkolonie dla dzieci. 

Dnia 22.07.1951 roku uroczyście oddano do użytku parter, I piętro i 9 sal lekcyjnych w odbudowanej szkole. Naukę w niej rozpoczęło 379 uczniów, uczęszczających do 10 klas. Uczyło 11 nauczycieli. Porządkowaniem otoczenia szkoły i zagospodarowaniem boisk zajął się nauczyciel Bronisław Krasiński, były komendant Batalionów Chłopskich na powiat miński i działacz ludowy. Odbudowę II piętra rozpoczęto 1.01.1952 roku. 

W latach pięćdziesiątych zajęcia rozpoczynały się porannym apelem. Funkcjonowała już biblioteka ( w roku 1953 liczyła 1447 tomów) i świetlica. W szkole działały takie organizacje jak: PCK, Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, Szkolna Kasa Oszczędnościowa, Drużyna Harcerska, Spółdzielnia Uczniowska, Szkolne Koło Odbudowy Warszawy, Samorząd Szkolny. Drużyna Harcerska, jako wyróżniająca się zbierała datki pieniężne na budowę Ośrodka Zdrowia w Kołbieli, szkoły, kolonie letnie i budowę Centrum Zdrowia Dziecka. Istniały też kółka zainteresowań: matematyczne, historyczne, języka rosyjskiego, języka polskiego, artystyczno-dekoracyjne, kukiełkowe, techniczne. Do uroczystości szkolnych należały: obchody Święta Pracy z pochodem młodzieży, Dzień Zwycięstwa, rocznice wybuchu Rewolucji Październikowej, Święto Odrodzenia Polski, Święto Sportu. Przed każdą imprezą nauczyciele, uczniowie oraz rodzice podejmowali zobowiązania w formie czynu społecznego. Prowadzono zbiórki złomu, szkła, szmat i makulatury. Dzieci z najbiedniejszych rodzin otrzymywały zapomogi w kwocie 150 złotych. Po wojnie rok szkolny dzielił się na cztery semestry. Uczniowie z klas szóstych i siódmych w czerwcu zdawali egzamin pisemny i ustny tzw. egzaminy końcowe i promocyjne, organizowane przez Wydział Oświaty. Obejmowały one język polski, matematykę, historię, geografię i naukę o Konstytucji. 

We wrześniu 1956 roku miejscowi nauczyciele przeprowadzili kontrolę w domach dzieci, które nie ukończyły szkoły podstawowej (do lat 16), na terenie całej gminy. W tym samym roku wykonano ogrodzenie wokół szkoły i urządzono ogródek. 

Z początkiem roku szkolnego 1959/1960 religia w szkole stała się przedmiotem nadobowiązkowym i była prowadzona na życzenie rodziców, którzy składali stosowne oświadczenia. A w następnym roku szkolnym usunięto religię ze szkół.  

W roku 1963 teren szkoły został w pełni zagospodarowany, ogrodzony siatką, urządzono działkę doświadczalną w celu posadzenia drzew i kwiatów. Do placówki uczęszczało 397 uczniów, było 12 oddziałów, uczyło 14 nauczycieli. Rok szkolny kończył się akademią i zabawą taneczną w miejscowej remizie strażackiej. 

Od września 1964 roku do kadry nauczycielskiej dołączyła pani Jadwiga Mazek, późniejsza dyrektorka miejscowej szkoły. 

Z nowym rokiem szkolnym 1966/1967 powstała ośmioklasowa szkoła podstawowa. Od października władze szkolne zarządziły zorganizowanie Wieczorowej Szkoły Podstawowej dla Dorosłych. W ramach pomocy Milicji Obywatelskiej nauczyciele stworzyli Lotną Grupę ORMO. Kontrolowała ona okolicę po godzinie 20.00. W tym czasie szkoła pracowała na dwie zmiany. Funkcjonowała drużyna harcerska i zuchowa ( dla młodszych dzieci). Uczniowie włączyli się w akcję społeczną zwalczania stonki ziemniaczanej. Najstarsze klasy kończyły szkołę kilka dni wcześniej.

W 1967 roku zmarł kierownik szkoły Józef Paszkowski. Jego miejsce zajęła żona – Irena Paszkowska, która była dyrektorem do 1970 roku. Szkoła borykała się z brakiem kadry nauczycielskiej. Wśród pracujących nauczycieli znalazła się pani Anna Świderska, były żołnierz AK. 

Z dniem 1.09.1972 roku Gminna Rada Narodowa na mocy zarządzenia ówczesnego Ministerstwa Oświaty i Wychowania uchwaliła powołanie Zbiorczej Szkoły Gminnej w Kołbieli. Celem reformy było tworzenie na wsi dobrze wyposażonych i obsadzonych kadrowo szkół. Zbiorcza Szkoła Gminna w Kołbieli powstała 1.09.1973 roku jako jedyna w całym powiecie otwockim. 

„Prezydium Powiatowej Rady Narodowej Wydział Oświaty i Wychowania oraz Kultury w Otwocku orzeka, co następuje: 

1. W Kołbieli, na terenie Gminy Kołbiel, powiat Otwock organizuje Gminną Szkołę Zbiorczą, do obwodu której włącza się następujące miejscowości: Anielinek, Bocian, Borków, Gadka, Gózd, Kołbiel, Wola Sufczyńska, Rudno 

(część), Skorupy, Stara Wieś, Władzin (część), Człekówka (część). Zasięg tej szkoły jako zbiorczej obejmuje nadto miejscowości Sufczyn i Sępochów, z których dzieci podlegające obowiązkowi szkolnemu uczęszczać będą do klas 

V-VIII.” [Kronika Szkoły za lata 1973-1985]

Gminna Rada Narodowa była zobowiązana finansować potrzeby szkoły. Inspektor szkolny mgr Franciszek Solak powołał z dniem 1.01.1973 roku pana Antoniego Szymaniuka na stanowisko Gminnego Dyrektora Szkół w Kołbieli (dyrektor szkoły w latach 1970-1980 i 1983-1986). Jego zastępcą był Zenon Kwiatkowski, a później Henryka Kloch. Gminna Szkoła Zbiorcza miała kilka filii. Należały do niej: 

- Punkt Filialny w Sufczynie,

- Punkt Filialny w Sępochowie,

- Punkt Filialny w Lubicach,

- Szkoła Podstawowa w Człekówce,

- Szkoła Podstawowa w Kątach,

- Szkoła Podstawowa w Rudzienku

    W skład Rady Pedagogicznej wchodzili nauczyciele ze szkoły w Kołbieli i pozostałych placówek. 

W roku szkolnym 1973/1974 do szkoły uczęszczało 437 uczniów, uczących się w 19 oddziałach oraz 40 dzieci w Ogniskach Przedszkolnych (2 grupy). Uczyło 22 nauczycieli: Zofia Banasiak, Zbigniew Ćwiek, Irena Fleszar, Bożena Górska, Henryk Grzywacz, Janina Jarzębska, Krystyna Konca, Tadeusz Konca, Bogumiła Malik, Jadwiga Mazek, Barbara Mondalska, Henryk Piwowarski, Krystyna Przeradzka, Roman Przeradzki, Anna Szczepaniak, Anna Szulik, Barbara Szymaniuk, Elżbieta Wasiak, Hanna Zalewska, Kamilla Żaglewska, Jadwiga Suchocka, Zofia Staros. 

W szkole zbiorczej działały następujące organizacje i kółka zainteresowań: Związek Harcerstwa Polskiego, SKO, Liga Ochrony Przyrody, TPPR, Szkolne Koło Sportowe, Samorząd Uczniowski, PCK i siedem kółek: polonistyczne, języka rosyjskiego, biblioteczne, biologiczne, sportowe, zajęć praktyczno-technicznych i małych form artystycznych.

  Oprócz młodzieży miejscowej do placówki dojeżdżali uczniowie z pobliskich miejscowości. Powiatowy Związek Gminnych Spółdzielni w Otwocku, Cech Rzemiosł Różnych, Rzemieślnicza Spółdzielnia „Mazowsze”, Związek Ochotniczych Straży Pożarnych, Powiatowa Komenda MO oraz uczennica z Warszawy w ramach akcji „Rowerem do szkoły” ufundowały 25 rowerów dla dzieci, a młodzież z Zasadniczej Szkoły Zawodowej w Kołbieli wykonała stojaki metalowe na 65 rowerów. 

W kolejnym roku Zbiorcza Szkoła Gminna w Kołbieli gościła Inspektorów Szkolnych z terenu całej Polski (20 osób), gości z Finlandii 

(14.02.1975r.), członków Zarządu Głównego ZNP. 

Od września 1976 roku 170 uczniów otrzymało bezpłatne bilety miesięczne na przejazdy autobusem z domu do szkoły. Dzieci z Sępochowa i Lubic dowożono przerobioną wojskową sanitarką tzw. „dryndą”.

W roku szkolnym 1977/1978 w obwodzie Zbiorczej Szkoły Gminnej w Kołbieli funkcjonowały 2 szkoły podstawowe w Kątach i Rudzienku oraz 2 punkty filialne w Sufczynie i w Człekówce. 

W kołbielskiej szkole powstała klasa „uzawodowiona” o kierunku rolniczym spośród uczniów klas ósmych. W tym okresie prowadzono dożywianie (260 obiadów dwudaniowych), a 250 uczniów otrzymywało „szklankę” gorącego mleka.

W latach siedemdziesiątych w budynku szkoły założono centralne ogrzewanie, instalację wodno-kanalizacyjną, urządzono blok żywieniowy, 3 sale zaadoptowano na szatnię, bibliotekę, stołówkę i zaplecze kuchni. Oddano do użytku pomieszczenia dla administracji i pokój higienistki. 

Od 1.09.1978 roku po reformie szkolnictwa uczniowie klas pierwszych rozpoczęli naukę w szkole dziesięcioletniej, tzw. „dziesięciolatka”.  

Od 1980 roku funkcję dyrektora sprawowała pani Barbara Szymaniuk (do 1983 i 1986-1990), która zainicjowała budowę drugiego budynku szkolnego dla klas I – III. Fundusze na ten cel były zbierane przez Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły, którego przewodniczącym do roku 1990 był p. Antonii Szymaniuk. W dniu 27.03.1984 roku Rada Pedagogiczna podjęła uchwałę o rozbudowie szkoły. Zaplanowano budowę sali gimnastycznej, rozbudowę skrzydła szkoły w stronę Ośrodka Zdrowia wraz z klatką schodową, budowę domu nauczyciela i zmianę pokrycie dachowego. 

W roku 1984 uległy likwidacji Zbiorcze Szkoły Gminne.  

Z rokiem 1987 liczba uczniów wzrosła do 622 uczących się w 21 oddziałach. Dzieci dojeżdżały z 21 wsi, w tym 149 uczniów dowożono własnym autobusem, a 185 dojeżdżało autobusami PKS. Szkoła posiadała 10 sal lekcyjnych i 2 pracownie pracy-techniki, brakowało odpowiedniej świetlicy, biblioteki z czytelnią, sali gimnastycznej i stołówki. Z tego powodu zajęcia odbywały się na dwie zmiany i trwały do godziny 17.05.  

Pierwsze prace budowlane rozpoczęto dopiero w czasie wakacji 1989 roku z pomocą rodziców, nauczycieli i starszych uczniów. Przed zimą udało się zbudować parter. Ze względu na trudności finansowe nie zdołano przykryć całego stropu płytami. Wiosną 1990 roku szkoła otrzymała część funduszy z Urzędu Gminy oraz od przewodniczącego budowy gazociągu pana Stanisława Święcha. 

Z dniem 31.08.1990 roku dyrektorem szkoły została pani Jadwiga Mazek, a jej zastępcą pani Elżbieta Ciszkowska. W roku szkolnym 1990/1991 przywrócono katechizację dzieci i młodzieży w szkołach w wymiarze 1 godziny tygodniowo. Ze względu na trudne warunki lokalowe lekcje odbywały się w salce katechetycznej przy kościele i były prowadzone przez księży. 

Od września 1990 roku rozbudowę szkoły kontynuowała pani dyrektor Jadwiga Mazek. Na stanowisko przewodniczącego Komitetu Rozbudowy Szkoły powołano panią Ewę Mazek, przewodniczącą Komitetu Rodzicielskiego. Nauczyciele wraz z członkami Komitetu Rodzicielskiego przeprowadzili kwestę w okolicznych wsiach. W efekcie pozyskano 40 milionów złotych, które przeznaczono na wykonanie dachu.

W roku szkolnym 1992/1993 w szkole uczyło się 670 uczniów w 24 klasach. Pracowało 36 nauczycieli. Organizowali oni wypoczynek letni dla dzieci szkolnych, np. wycieczka po Beskidzie Żywieckim (29.06-05.07.1992 r.), obóz wędrowny na trasie Gołdap – Ełk (18.07 – 29.07.1992 r.). Do uroczystości szkolnych należało: ślubowanie klas pierwszych, Dzień Dziecka, Dzień Edukacji Narodowej, Dzień Zakochanych, karnawałowy bal przebierańców, pasowanie na czytelnika, pożegnanie klas ósmych. W Pierwszy Dzień Wiosny uczniowie organizowali konkursy i zabawy połączone z topieniem Marzanny, np. „Szansa na sukces”, „Casino of Kołbiel”, „Czar par”, „Koło fortuny”, „Spotkanie z bajkami”. Co roku odbywał się konkurs o Puchar Samorządu Uczniowskiego. 

W 1993 roku do szkół wprowadzono przysposobienie seksualne.

Dnia 18.09.1994 roku zmarła dyrektor szkoły pani Jadwiga Mazek.

„Nikt się nie spodziewał, nikt nie przeczuwał, nikt nie mógł uwierzyć. Dla każdego z nas brzmiało to, jak kiepski żart losu. Wszyscy wiedzieliśmy, że Była w szpitalu, ale przecież cały czas myślała o swej rodzinie, o szkole, o tym, co jeszcze zrobi, kiedy wróci (…)”. [ Kronika Szkoły za lata 1992-2009]

Nowym dyrektorem szkoły została pani Elżbieta Ciszkowska (1994 – 1999 i 2004 -2008 ), a jej zastępcą pani Małgorzata Dróżdż. Staraniem Komitetu Rodzicielskiego i nowej dyrekcji doprowadzono do końca rozbudowę szkoły. 

W czerwcu 1995 roku rozpoczęto przygotowania do uroczystości nadania szkole imienia Armii Krajowej. Od dnia 2.09.1996 roku klasy I –III rozpoczęły zajęcia w nowym budynku szkolnym. 

Uroczyste otwarcie nowego skrzydła szkoły i nadanie imienia Armii Krajowej odbyło się 26.10.1996 roku. Wzięli w nim udział byli żołnierze AK, władze lokalne i oświatowe, nauczyciele, rodzice i młodzież szkolna. Sztandar ufundowali Fundacja Teresy i Zdzisława Knobel oraz członkowie Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Kołbieli. Został on poświęcony przez honorowego gościa księdza prałata Jana Sikorę ps. „Przemysław”, kapelana AK, byłego żołnierza III Ośrodka Obwodu „Mewa-Jamnik-Kamień” w Mińsku Mazowieckim. Sztandar w swojej szacie graficznej przedstawia symbole Polski Walczącej i symbol nauki: kaganek oświaty oraz napis „ Szkoła Podstawowa im. Armii Krajowej w Kołbieli”. Na odwrotnej stronie jest flaga państwowa i godło. Rodzicami chrzestnymi sztandaru zostali :

• p. Anna Świderska – żołnierz AK
• p. Teresa Maszkiewicz – przewodnicząca Komitetu Rodzicielskiego
• p. Adam Budyta – nauczyciel
• p. Roman Przeradzki – członek Rady Gminy

Muzykę i tekst hymnu szkoły pt. „Armia Krajowa” napisał pan Maciej Woźnica.

Dzień nadania imienia obchodzony jest, co roku jako Święto Szkoły, w czasie którego odbywają się uroczyste akademie, konkursy piosenki żołnierskiej, konkursy plastyczne, rajdy historyczne i spotkania z kombatantami. W rocznicę utworzenia Armii Krajowej 14.02.1997 roku byli żołnierze AK Obwodu „Mewa-Jamnik-Kamień” III Batalionu 22 pp. przekazali pod opiekę szkoły swój sztandar. 

W dniu 30.09.1998 roku w naszej parafii odbyły się Dożynki Diecezjalne, na które uczniowie naszej szkoły pod opieką pani Doroty Cieplińskiej przygotowali program artystyczny. 

W latach dziewięćdziesiątych przeprowadzano remonty w starym skrzydle szkoły m.in. wymiana okien, wyłożenie glazurą łazienek, remont biblioteki, ułożenie chodnika do nowego skrzydła, wymiana bramy wjazdowej, budowa ogrodzenia.

W związku z kolejną reformą oświaty od września 1999 roku utworzono sześcioklasową Szkołę Podstawową i trzyletnie Publiczne Gimnazjum w Kołbieli. W związku, z czym nowe skrzydło szkoły wybudowane dla klas I-III zostało oddane do dyspozycji Gimnazjum. Od 1.09.1999 roku dyrektorem szkoły podstawowej został pan Adam Budyta (do 2003 roku), a jego zastępcą pani Renata Mazek, później pani Anida Walczak. Funkcję dyrektora Gimnazjum powierzono panu Andrzejowi Jaworskiemu.

W roku szkolnym 1999/2000  w szkole uczyło się 487 uczniów w 21 oddziałach. Pracowało 35 nauczycieli. Był to ostatni rok nauki w klasie ósmej. Placówka dysponowała 12 salami lekcyjnymi. Działały następujące organizacje: Samorząd Szkolny, Szkolne Koło Sportowe, Sekcja Szkolnego Koła Krajoznawczo-Turystycznego, Sekcja młodzieżowa Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Kobielskiej, chór szkolny, PCK, Międzyszkolny Uczniowski Klub Sportowy „Bielik”. Istniały też kółka zainteresowań: wycinankarskie, regionalne, przyrodnicze, informatyczne, teatralne, matematyczne, plastyczne. Szkoła włączyła się do dwóch akcji ogólnopolskich: „Sprzątanie Świata” i „Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy”.    

Od roku szkolnego 2001/2002 uczniów ostatnich klas szkoły podstawowej obowiązuje sprawdzian zewnętrzny tzw. Ogólnopolski Sprawdzian po klasie szóstej. W tym samym czasie został utworzony zespół dziecięcy „Kajducki” pod kierunkiem pani Agaty Michalczyk.

W siódmą rocznicę nadania imienia AK naszej szkole nastąpiło otwarcie Izby regionalnej, do której eksponaty zbierali rodzice, nauczyciele i uczniowie. Zorganizowaniem izby zajęły się: Elżbieta Budyta, Alicja Pacek i Małgorzata Belkiewicz.

W roku szkolnym 2005/2006 nasza szkoła przystąpiła do międzynarodowego programu unijnego „Sokrates Comenius” pt. ”Poznajemy muzykę w Europie”. Dotyczył on muzyki państw partnerskich, systemów oświatowych szkół i wymiany doświadczeń. Program trwał 3 lata. Naszymi partnerami były szkoły z: Hiszpanii, Słowacji, Grecji, Turcji, Bułgarii i Rumunii.

Od września 2008 roku funkcję dyrektora szkoły objęła pani Anida Walczak, która pełniła już obowiązki dyrektora w latach 2003/2004 w zastępstwie p. Adama Budyty. Zastępcą została  pani Beata Badurek. 

W placówce uczyło się 297 uczniów w 15 klasach. Pracowało 28 nauczycieli: Mirosława Adamska, Beata Badurek, Tomasz Bartnicki, Aneta Bartnicka, Małgorzata Belkiewicz, Elżbieta Budyta, Dorota Cieplińska, Małgorzata Drożdż, Grażyna Główka, Jolanta Kaczorek, Anna Klementewicz,  Marlena Kosno,  Beata Kurek, Grażyna Leszczyńska, Andrzej Macios, Wioleta Makos. Renata Mazek,  Ewa Możdżonek,  Magdalena Ostolska,  Beata Prokurat,  Dorota Rosłaniec,  Ewa Sajdak,  Grażyna Sujak,  Anida Walczak, Andrzej Wielgołaski, Teresa Zawada, 

W sobotę 23.09.2008 roku w naszej szkole odbył się piknik integracyjny połączony z otwarciem nowego boiska szkolnego. W uroczystości uczestniczyli: przedstawicielka Urzędu Marszałkowskiego p. Bożena Żelazowska, wójt Gminy Kołbiel p. Adam Budyta, proboszcz parafii ks. Jan Pietrusiński, dyrektorzy, rodzice, nauczyciele i uczniowie Szkoły Podstawowej i Gimnazjum w Kołbieli. 

W dniu obchodów Święta Niepodległości 14.11.2008 roku społeczność szkolna uczestniczyła w sadzeniu „Dębu Katyńskiego” i odsłonięciu pamiątkowej tablicy ku czci podpułkownika Stanisława Batyckiego, zamordowanego w Charkowie w 1940 roku przez NKWD. W uroczystości wzięli udział przedstawiciele miejscowych władz świeckich i kościelnych, kombatanci, dyrektorzy szkół, nauczyciele i młodzież.

Dnia 24.02.2009 roku w placówce  zorganizowano Dzień Tolerancji pod hasłem „Bo wszyscy uczniowie to jedna rodzina”. Było to spotkanie integracyjne z gośćmi ze Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego z Mińska Mazowieckiego i Zespołu Szkół Specjalnych z Ignacowa. 

W roku szkolnym 2009/2010 odnowiono elewację,  przez co budynek szkoły zyskał nowy wygląd. Remontowi poddano również przeciekający dach . Po raz pierwszy w gronie uczniów powitaliśmy sześciolatki, w liczbie 25 uczniów.  

Od września 2009 placówka przystąpiła do całorocznych akcji i programów, m.in.: „Cała Polska czyta dzieciom”, „Szkoła z Prawami Dziecka”, „Baw się i bądź bezpieczny”, „Radosna Szkoła” i „Owoce w szkole”.    

Dnia 23 października 2009r. odbyły się obchody 70-lecia istnienia budynku szkolnego. Na uroczystości gościliśmy Kuratora pana Karola Semika, żyjących dyrektorów naszej placówki: państwa Barbarę i Antoniego Szymaniuków, panią Elżbietę Ciszkowską; przedstawicieli władz powiatowych i gminnych; kombatantów; dyrektorów sąsiednich szkół oraz rodziców. 

20 listopada 2009r. społeczność szkolna obchodziła 20-lecie ustanowienia Konwencji Praw Dziecka pod patronatem UNICEF-u.

Szkoła prowadziła szeroką działalność charytatywną. Były to akcje: „Szkoło pomóż i Ty”, „Góra Grosza”, Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy, „Pomoc dla Haiti”, pomoc dla poszkodowanych w powodzi na terenie Polski. 

W marcu 2010 roku Samorząd Uczniowski wzbogacił się o nowy sprzęt nagłaśniający, który dofinansowała Rada Rodziców.

Poczet sztandarowy w dniu 16 maja 2010 roku wziął udział w uroczystości nadania imienia „Bohaterów Orderu Uśmiechu” Szkole Podstawowej w Rudzienku. 

Z nowym rokiem szkolnym nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora szkoły. W  dniu 27 października 2010 roku, pani dyrektor Anida Walczak złożyła rezygnację na ręce wójta. Z dniem 1 listopada funkcję tę powierzono pani Beacie Kurek. Zastępcą została pani Maria Święch. 

We współpracy z Biblioteką Publiczną w Kołbieli szkoła wzięła udział w projekcie „Biblioteka to jest to!” współfinansowanym ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. W ramach tego projektu  zorganizowano spotkania autorskie z pisarzami: Joanną Papuzińską, Lilianą Bardijewską, Pawłem Beręsewiczem, Wojciechem Widłakiem i Ewą Chotomską.

Jedno z ważniejszych wydarzeń miało miejsce 16 stycznia 2011r. w miejscowym kościele. Nauczyciele i uczniowie przygotowali koncert kolęd dla mieszkańców Gminy Kołbiel.

Szkoła wspierała rodziców w wychowaniu dzieci. W dniu 2 lutego odbyło się spotkanie ze znaną psycholog panią Dorotą Zawadzką – „Super nianią”.

W okresie ferii zimowych organizowano zajęcia plastyczne, sportowe, komputerowe, wyjazdy integracyjne oraz ognisko dla dzieci.

W dniu 5 czerwca 2011 roku kadra pedagogiczna wraz z rodzicami zorganizowała  piknik rodzinny pod hasłem „Szkoła uczy, wychowuje i integruje”. Jedną z głównych atrakcji przygotowała miejscowa OSP. Była to kąpiel w pianie i polewanie wodą z węża strażackiego.

W dniu 22 sierpnia 2011 r. rozpoczęto  rozbudowę budynku szkolnego. 

Od 1 września 2011 roku funkcję dyrektora szkoły objęła pani Agata Michalczyk. Zastępcą pozostała pani Maria Święch. W roku szkolnym 2011/2012 do szkoły uczęszczało 323 uczniów, uczących się w 17 oddziałach    (15 szkolnych i 2 przedszkolne). Pracowało 32 nauczycieli: Mirosława Adamska, Monika Antosiewicz, Beata Badurek, Aneta i Tomasz Bartniccy, Małgorzata Belkiewicz, Elżbieta Błaszczyk, Elżbieta Budyta, Dorota Cieplińska, Wioletta Domańska, Małgorzata Drożdż, Katarzyna Galas, Grażyna Główka, Anna Klementewicz, Jolanta Kaczorek, Marlena Kosno, Beata Kurek, Grażyna Leszczyńska,  Renata Mazek,  Ewa Możdżonek, Magdalena Ostolska,  Beata Prokurat, Dorota Rosłaniec, Ewa Sajdak,  Grażyna Sujak, Andrzej Wielgołaski, Teresa Wójcik, Wioleta Zatońska, Teresa Zawada, Katarzyna Barcikowska-Żaczek. 

W ramach hasła „Szkoła z pasją” uczniowie poznawali pasje i zainteresowania swoich rodziców, dziadków, sąsiadów. Program trwał dwa lata.

Szkoła realizowała projekty współfinansowane ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Uczniowie przez cały rok szkolny uczestniczyli w projekcie „Szybkie czytanie oraz  e- learning. 

 Kwantowy skok w rozwoju kluczowych umiejętności ucznia”. Klasy młodsze realizowały projekt unijny „Indywidualizacja nauczania uczniów klas I-III”.

W pierwszym semestrze w ramach projektu UNICEF „Wszystkie kolory świata” uczniowie wraz z rodzicami przygotowali 35 laleczek w strojach ludowych różnych państw. Pieniądze z ich licytacji zostały przekazane na szczepionki dla dzieci z Sierra Leone. Akcja została powtórzona w następnym roku szkolnym. W ramach działalności charytatywnej rozpoczęła się akcja „Pomagamy św. Mikołajowi” oraz zbiórka plastikowych nakrętek dla chłopca chorego na mukowiscydozę. 

        Dnia 29 stycznia 2012 roku, w 68 rocznicę utworzenia 27 Wołyńskiej Dywizji  Piechoty Armii Krajowej,  Szkołę Podstawową w Kołbieli odznaczono medalem za zasługi w upowszechnianiu wiedzy o II wojnie światowej. W naszej placówce działała 63 Drużyna młodszo-harcerska „Żywioły” klas IV-VI pod kierunkiem druhny Katarzyny Kowalskiej. Harcerze przekazywali wiedzę o bohaterstwie żołnierzy AK - nauczycieli, którzy pracowali w naszej szkole.

We wrześniu 2012 roku utworzono w szkole dwie grupy pięciolatków: „Jeżyki” – 22 dzieci i „Żabki” – 19 dzieci. Opiekunkami były panie Agnieszka Prasuła i Beata Rudnicka. W czasie wakacji przeprowadzono remont szatni i przygotowano pomieszczenia na szatnie dla dzieci z oddziałów przedszkolnych.

Najważniejszym wydarzeniem roku szkolnego 2012/2013 było uroczyste otwarcie nowej części szkoły. Dobudowano część świetlicową, dwie sale dla dzieci przedszkolnych oraz gabinety dla pedagoga i logopedy. Otwarcie miało miejsce 26 października, w rocznicę nadania szkole imienia. Swoją obecnością zaszczycili nas Radni Powiatu Otwockiego: pani Aneta Bartnicka i pan Grzegorz Michalczyk. Władze gminne reprezentowali : Wójt -  pan Adam Budyta, pani Ewa Mazek – zastępca wójta i  pani Bożena Wilczek – dyrektor GZEAS oraz radni naszej gminy. Na uroczystość przybyli:  proboszcz parafii Kołbiel, dyrektorzy placówek oświatowych z naszego terenu, komendant miejscowej OSP i przedstawiciele Rady Rodziców. Uroczystość uświetniły występy zespołu „Kajducki”, chóru szkolnego, grupy sportowej. 

W szkole realizowano kolejny projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej – „Dziecięca Akademia Przyszłości – wyrównywanie szans edukacyjnych uczniów poprzez dodatkowe zajęcia rozwijające kompetencje kluczowe w szkołach podstawowych”.

W dniu 26 maja 2013 roku Rada Pedagogiczna z rodzicami zorganizowała piknik rodzinny. Dochód z loterii fantowej przeznaczono na odnowienie i doposażenie biblioteki szkolnej. 

Rok szkolny 2013/2014 rozpoczął się realizacją kolejnego projektu współfinansowanego ze środków unijnych  -„Indywidualizacja nauczania klas I-III” ( druga edycja). Szkoła uczestniczyła w programach edukacyjnych: „Z kujawskim pomagamy pszczołom”, „Szklanka mleka”, „Owoce w szkole”. Uczniowie po raz pierwszy wzięli udział w warsztatach plastycznych „Malowany październik” organizowanych przez Mazowiecki Park Krajobrazowy. Odbywały się spotkania z pisarzami m.in. z panem Arkadiuszem Niemirskim. 

Szkoła od lat zaszczepia w młodym pokoleniu zwyczaje i tradycje regionu kołbielskiego. Zespół „Kajducki” prezentował tańce regionalne  na II Powiatowych Spotkaniach Tanecznych „Wiosenne przytupy” w Józefowie oraz XI Powiatowym Festiwalu Kultury w Otwocku. Prężnie działało kółko wycinankarskie, które organizowało warsztaty dla szkół, przedszkoli i instytucji. Drużyna harcerska współpracowała z harcerzami z Celestynowa, Otwocka, Mińska Mazowieckiego przy organizacji Akcji „Znicz”, przekazania Betlejemskiego Światełka Pokoju.

Dnia 10 maja 2014 roku uczniowie Szkoły Podstawowej i Gimnazjum w Kołbieli przygotowali obchody 70 rocznicy Akcji „Burza” na Kresach Wschodnich i 70 rocznicy powstania 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej. W uroczystości wzięli udział żołnierze 27 WDP AK, miejscowi  kombatanci, uczestnicy Międzynarodowego Motocyklowego Rajdu Katyńskiego, historyczna grupa rekonstrukcyjna, władze lokalne, rodzice i uczniowie. Młodzież wysłuchała wspomnień z okresu wojny podczas „żywej lekcji historii”.

W roku szkolnym 2013/2014 przeprowadzono kolejne remonty: odnowiono korytarz na pierwszym piętrze i klatkę schodową, 

Nowy rok szkolny 2014/2015 rozpoczęło 385 uczniów uczących się w 18 oddziałach ( 15 szkolnych i 3 przedszkolne). Pracowało 31 nauczycieli i 15 pracowników niepedagogicznych. Innowacją w pracy szkoły było wprowadzenie dziennika elektronicznego – Librus. 

W roku szkolnym uczniowie klas IV-VI realizowali projekt ze środków UE – „Wyrównywanie szans edukacyjnych uczniów poprzez dodatkowe zajęcia rozwijające kompetencje kluczowe – Moja przyszłość”.

 Nauczyciele prowadzili zajęcia pozalekcyjne rozwijające talenty wychowanków: SKS, chór, kółko teatralne, polonistyczne, matematyczne, wycinankarskie, plastyczne, tańca ludowego – „Kajducki”, drużyna harcerska. Instruktorzy zewnętrzni organizowali  naukę języka angielskiego, tańca nowoczesnego, gry na instrumencie i  karate. 

Placówka organizowała spotkania z pracownikami poradni pedagogicznej, straży pożarnej, policji, kolei, autorami książek -  spotkanie autorskie z panem Grzegorzem Kasdepke.

Obchodzono Ogólnopolski Dzień Praw Dziecka, Światowe Dni Wody,  piknik rodzinny pod hasłem „Rodzina, ach rodzina…”.

Pod koniec września 2014 roku społeczność szkolna uczciła 75 rocznicę powstania Polskiego Państwa Podziemnego. Gośćmi honorowymi byli żołnierze Armii Krajowej z naszego terenu: państwo Maria i Ksawery Szlenkierowie, pan Władysław Matosek oraz pan Zbigniew Nowosielski. Kombatanci opowiadali o swoich przeżyciach z okresu wojny, w tym o przebiegu Powstania Warszawskiego. W związku z obchodami została przygotowana okolicznościowa ekspozycja. 

W dniu 3 maja 2015 roku, poczet sztandarowy naszej szkoły uczestniczył w uroczystości nadania imienia ks. Jana Twardowskiego Szkole Podstawowej w Człekówce. 

W okresie wakacji przeprowadzono remont korytarza na parterze i wnęki na drugim piętrze. Zainstalowano wideodomofon i nowe gabloty na puchary.

BIBLIOGRAFIA 

• Źródła archiwalne
• Archiwum Parafialne w Kołbieli, Kronika Parafii, akta luźne, nlb.
• Archiwum Szkoły Podstawowej w Kołbieli,  Kronika Szkoły za lata 1946-1953, 1973-1985, 1992-2009, 2009-2012, 2012-2015
• Archiwum Szkoły Podstawowej w Kołbieli, Księgi protokołów Rady Pedagogicznej. 

Opracowania

• Ajdacki P., Kałuszko J. – Otwock i okolice, Warszawa 2002.
• Działalność Tajnej Organizacji Nauczycielskiej na terenie obecnego woj. Siedleckiego w latach 1939-1944, pod red. Ceranka S. , Siedlce 1992.
• Garbaczewski J. – Szkolnictwo w Mińsku Mazowieckim i w powiecie [w:] Rocznik Mińskomazowiecki, 1999, z.5.
• Gass B. – W służbie wsi i kraju. W setną rocznicę powstania Seminarium Nauczycielskiego w Siennicy, Warszawa 1966.
• Górska M. – Sytuacja oświaty i szkolnictwa w powiecie mińskim w latach 1944-1948, [w:] Rocznik Mińskomazowiecki, 2001, z.8. 
• Hardejewski T., Jeziorski S., Kotoński H. – Walka i martyrologia nauczycielstwa na Mazowszu, Kurpiach i Podlasiu w latach okupacji hitlerowskiej, Warszawa 1987.
• Kałuszko J. – Tęsknota za hrabią Józefem, „Linia Otwocka”, nr 12, 2000.
• Luśnia E. – Dzieje oświaty i szkolnictwa podstawowego w powiecie Mińsk Mazowieckim w latach 1945-1975 [w:] Rocznik Mińskomazowiecki,  1997-1998, z. 4.

                               Opracowały: mgr Dorota Cieplińska, mgr Grażyna Sujak